ÖZÜR DİLERİM!
Ayşe GÜNEŞ
Evet, bir hata yaptım, şimdi bunun farkındayım ve sen benim umurumdasın,
—Özür dilerim!
Evet, seni bilmeden kırdım, yüreğini incittim, ama sana saygı duyuyorum,
—Özür dilerim!
Evet, sana kaba davrandım, bunun farkında değildim belki ama şimdi hatamı görüyorum ve sana değer veriyorum,
—Özür dilerim!
Evet, haklısın bunu daha önce hiç böyle düşünmemiştim. Şimdi senin bakış açından görmeye çalıştım da
—Özür dilerim…
Suçlayacak tek kişi var, o da bir başkası. Bir başarısızlığın ardından sorumluluğu üstlenmemenin en kolay yolu kendi dışımızdaki bir kişi, grup veya sebebi suçlamaktır. Ben, seni suçladığımda kendimi her şeyi bilen ve her konuda haklı bir konuma yerleştiririm. Ben övgüye değer, kusursuz bir varlığım ancak sen haksız, acınası kusurlu ve düzeltilmesi gereken bir varlıksın. Bu tür suçlamalar devam ettikçe herkes kendisini masum karşı tarafı ise suçlu ilan eder.
Yeryüzünde en değerli varlık insandır. Ancak bunların yanında insanoğlu tam anlamıyla kusursuz bir varlık değildir. Yaratılışı gereği hata yapabilir. Mesela bazı anlar yaşarız ki içinde bulunduğumuz ruh hali sonradan pişman olacağımız davranışlar sergilememize neden olur. Ve böylece sevdiğimiz, değer verdiğimiz insanları istemeden üzebiliriz. Bu durumda yapmamız gereken hatamızı anlamak ve onu kabul edip karşı taraftan özür dilemektir. Çünkü bu dürüst olmanın veyahut bununla beraber insan olmanın gereklerindendir.
Özür dilemenin önündeki en büyük engel, kibir, egodur. Bana sorarsanız en zor olan özür dileme şekli de statü olarak daha yüksek bir konumda olan birinin statü bakımdan kendinden alt konumda olan birinden özür dilemesidir. Mesela bir yönetici, bir patron, emri altındaki kişilerden özür dilediğinde otoritesinin ve saygınlığının azalacağını düşünür. Halbuki bu yanlış bir düşüncedir. Tam tersi özür dilemek insanı yücelten soylu bir erdemdir. Bu nedenle özür dileme nezaketini toplum olarak benimseyip içselleştirmemiz gerektiğini düşünüyorum.
Hatasını anlayıp özür dilemek aslında bir anlamda kendini aşmaktır da. Bu kendini aşmaktan kastım; bir hata işlersin ama sadece tek taraflı bakış açısına takılıp kalmadan bir anlamda zihnindeki buzları eriterek daha geniş, daha kapsamlı düşünebilirsin. Evet; ben, bir hata işledim bu normal bir şey ama ben sadece bu değilim, ben karşımdaki insanın bakış açısıyla da bakabiliyorum ya da kendi hatamı görüyorum ve bunu kabulleniyorum. İşte bu çok önemli bir detaydır.
İnsan en çok da kendine düşmanmış en çok kendini hırpalarmış, yıpratırmış. Gelin kendimizle barış ilan edelim derim. Kendimize yaklaşalım, İç derinliklerimize kulak verip kendimizi duyalım ve kendimizi önemseyelim. Olur da eğer kendimize haksızlık yapıp yüreğimizi incitirsek dönüp kendimize de şu iki kelimeyi söyleyebilelim;
—Özür dilerim!
