Bir Masaldır Yaşamak

Güzel bir ilkbahar sabahın dayız.Uyanmis ağaçlar, rengarenk çiçeklerini sergilerken ben, odanın penceresinden seyr- i aleme dalıp bu güzelliklere,kuşa , böceğe ve güzelim insanlara coşkuyla" GÜNAYDIN' dünyaya haykırarak da" Ah! YALAN DÜNYA! SENİ SEVİYORUM!" demeliydim.
" Dünya Küçük" demişiz." Yalan Dünya" demişiz.Hem sevmiş,hem sitem etmişiz.İstekllerimiz olmayınca üzülmüş,kahrolmusuz.Umutsuzluga kapılmış, yaşamdan soğumuşuz.Mutlu olunca da dünyayı çok sevmiş, mutluluğumuz hep sürsün istemisiz.
Dünyaya yalan,hayata çok kısa da desek, gün be gün acıyı da tatlıyı da yaşayacak; duygularımızı şiire, türkülere, şarkılara dokecegiz.
Yaşanılası sihirli dünyaya bazen mutluluğumuzu bazen de yok oluşumuzu dile getirir, sitem üstüne sitemi sıralarız.
Mal sahibi mülk sahibi
Hani bunun ilk sahibi
Mal da yalan mülk de yalan
Var biraz da sen oyalan
Yunus Emre
demiş, gözünü mal ve para hırsı bürümüş insanlara, maddi değerlerin gelip geçici olduğunu; ecel gelince hiçbir değeri kalmayacağını dile getirerek bunların zaman içinde oyalanma olduğu gerçeğini anlatmıştır.
Türküler dedik.Usta yorumcu Neşet Ertaş' da,
Hep sen mi ağladın, hep sen mi yandın.?
Ben de gülemedim, yalan dünyada.
Sen beni gönlünce mutlu mu sandın.?
Ömrümü boş yere çalan dünyada.
diyerek, her insanın bu fani dünyada hem ağlayacak hem de yanacagini belirtmiş, yorumuyla taçlandırarak bize ölümsüz bir eser bırakmıştır.Bir anlamda insanlığa tesellidir de bu güzelim türkü.
Hiçbir şey sonsuz değildir.Birgun doğmuşuz ve birgün de öleceğiz.
Yaşamda, gün gelir mutlu, gün gelir mutsuz oluruz.Nasil ki ömür biter, mutluluk ve mutsuzluk da gelir ve gider.Mutlu olur havalara uçarız.Mutsuz olur her şeye kahrederiz.
Dünya üzerinde yaşayan biz insanlar bazen karşımızdakini üzeriz.Farkinda olarak veya olmayarak.Kisi" kimse beni uzemez." diyen iç sesini haykirsa da... Sözcükler, cümleler yarım kalsa da... Sözcükler , hep boğazına düğümlense de...
O , dünyaya nasıl haykıracakti.? Haykirsa, uçuruma itilecekti.Sitem etse, çıkış kapısı bulamayacakti.
Dost ne demekti.? Sordu kendi kendine.Dost, aşk, sevgili üzerine şiirler sıralamaliydi.Dize dize, satır satır...
Bir yumak olan gönlünü çözmeli.İlmek ilmek, tek tek... İleriye bakarak.Gelecege göz süzerek... Yalan dünyayı karşısına alarak...
Adına hayat dediğimiz hep dönüp duran çark, içinde  hep yeni başlangıçlar ve umutlar barındırır.Kimi zaman da ne geleceği olur ne de geçmişi.
" Zaman bir su misali akar gider." deriz ya umudu kucaklayarak...Her günümüz, her anımız karanliklarda değil ışıklar altında olsun isteriz.
Anılarımız  vardır hepimizin.Bazen canlı , bazen de bulanık olan... Sevindiren veya yaralayan anılarımız...
Duyup da unutmak istediğimiz her bir cümlenin, sözcüğün uğultu olduğunu hissettiren ise vazgecistir.Gah sevgiliden gah dünyadan...
Bazen seslerin birbirine karıştığı bir sabah ve akşamı  boşluğa savurmak ister,unutmaya çalışırsin.Ve yüreğini acıtani,kanatani...
Hayattan kacamayiz.Uzak kalamayiz.Ve kırk yıl hatırı olan kahvelerimizi yudumlarken düşünmeliyiz.Yagmurda, sonbaharın düşen sarı sarı yapraklarında lapa lapa yağan karda, ilkbaharın ılık ılık havasında içilen bir fincan kahvenin hatırını... Hayatın büyüsünü...
Yalan olduğunu bile bile hayata gülümseyerek, güzel hikayeler yazmaliyiz...
Geçici bu hayatta, kalbimizdeki sızıyi atarak yüreğimizdeki kelepçeden kurtulmalı ve doludizgin  yol almalıyiz.
Yalan olduğunu bile bile hayata gülümseyerek, güzel hikayeler yazmaliyiz...
Hayattan kacamayiz.Uzak kalamayiz.Ve kırk yıl hatırı olan kahvelerimizi yudumlarken düşünmeliyiz.Yagmurda, sonbaharın düşen sarı sarı yapraklarında lapa lapa yağan karda, ilkbaharın ılık ılık havasında içilen bir fincan kahvenin hatırını... Hayatın büyüsünü...
Sefası ve cefasiyla hayat, gelip geçilen bir duraktir.Baki kalan yok.Adi da" üç günlük dünya."Dünü, bugünü, yarını olan.İmtihani,ağları;sevinci, mutluluğu kısacası derdiyle,tasasiyla; güzellikleriyle yol almaya çalışılandir.Hayat denilen bu iki hece.
İşte, böyledir hayat.Bir şiirin dizeleri gibi.Ask/ Sevgili/Doğa/ Coşku/ Bilgi/ Kahramanlık hep iç içedir ve 
Kendimizle var olup, kendi iç dünyamızı kucaklayarak,kendimize seslenmeli" Bir varmış, bir yokmuş." olacağımız bu dünyadan bir " hoş sada" bırakarak göç edebilmeliyiz.
Değerli Okuyucularımiz,
Bu dünyaya konmayalim,
Fanidir aldanmayalim.
Bir iken ayrılmayalım,
Gel dosta gidelim gönül.
Yunus Emre dizelerini sıralarken  sevgilerimle güzel günler dilerim.
Sağlıcakla Kalın.
Hoşça Kalın...