KORONASAL EŞİTSİZLİK
Nazlı Orta
Bilindiği üzere Covid-19 sebebiyle tüm dünyada çeşitli kısıtlamalar yaşandı. Sağlığımız herşeyin üstünde tutuldu. Öyle ki insanlar kendi canından değilse de, sevdiklerine birşey olur korkusuyla doğal olaraktan, müthiş bir korku enerjisi yaymaya başladı. Bir süreliğine evet bu sağlık korkusu çoğu noktada daha temkinli olmamızı sağladı. Fakat mesele ekonomiye gelince ufak tefek esnemeler mecburen yapıldı. Bu kez vakalar arttığı için tedbirli olmak adına eğitimlere online devam edilme kararları alındı durdu ardı ardına. Salgının daha çok yayılmasına yönelik alınabilecek onca önlem varken ilk önlemi, ileride böyle bir durumda bizi feraha çıkarabilecek nesli okuldan uzak tutmakla olabileceği sanılmış olmalı ki gerekli makamlarca, tüm turistik yerler insan kaynıyorken, cafelerde dip dibe oturulabiliniyorken, alışveriş merkezleri açıkken, hatta ve hatta fırsat eşitsizliğini patlatırcasına bazı illerde bazı kurumlar ders işleyebiliyorken geri kalan çoğunluk için uzaktan eğitim denilmeye devam edildi. Sürekli bir erteleme moduyla, başka hiçbir yerde kısıtlama olmaksızın eğitimin uzaktan yapılabileceği kanısı ise büyük vebal. Her evde internet olmadığını, pc olmadığını hatta akıllı telefon olmadığını düşünürsek büyük bir vicdani sorumluluk gerek o güzelim başları yastığa bırakırken rahat edebilmek için. Hadi diyelim internet var, pc var. Çalışan anne babaların çocukları, yardım almadan uzaktan eğitime katılamayacak olan ilkokul grubuna ne demeli. Cidden alınabilecek tek tedbir eğitimle mi oluyor..? Madem öyle neden vaka sayıları artıp duruyor..? Madem okulla alakası yok neden açılacak diye söylenen tarihler sürekli ertelenip duruyor..? Savaş döneminde bile ülkeler kalkınabilmek adına tüm varını yoğunu eğitime adayarak gelişmişlik yolunda ilerlerken, eninde sonunda bitecek olan bir virüs için nasıl oluyorda biz eğitimsiz bir nesil yetiştirmeyi göze alabiliyoruz..? Sevdiklerimizin sağlığını dert ederken yakındığımız tüm cahilliklere nasıl oluyor da 21. yy.'a kara çalarcası bu denli çanak tutuyoruz..? Üzgünüm ama bumeranga dönen bu tarihsel ertelemeler bu işin gerçekten çözümü değil. Olsaydı keşke, o zaman en alasından eğitim neferi olabilirdik her birimiz kendimizce. Durum böyle olmadığı için yapılan uygulamalar ve bazılarımızın tepkiside yer-yön değiştirme mekanizmasıyla atanan öğretmenlere oldu tabi. Karşılığı ise daha da trajıkomik. İnsanlar bundan nasıl çıkarız, şu süreçte çocuklara nasıl faydalı oluruzu bırakıp milletten linç yememek adına bakın öğretmenler boşa maaş almıyoru ispatlamak adına gereksiz evrak ve okul nöbetlerine kadar görevlendirmelere tabii tutuldu.
Hayat akıyor, herşey normal işleyişinde. Eksik olan ise bizi koronadan koruyan değil şahdamarımızı kesen birşey,. Tedbir alınacaksa eğer herşeyde, her alanda, alınıp bitirilsin bu süreç tamamen. Yok eğer alınmayacaksa; ekonomik ilerlemeler için düğünler, dernekler, toplu taşımalar, tatiller serbest olabiliyorsa kendi adıma bu KORONASAL EŞİTSİZLİĞE isyan edip çocuğumun eğitim hakkının bir an önce yüzyüze eğitimle verilmesini istiyorum. Eğitimin okullarda başlatılacağına olan inancım ve buna devlet olarak gücümüzün yeteceği kanısıyla.
"Milli eğitim ışığının memleketin en derin köşelerine kadar ulaşmasına, yayılmasına özellikle dikkat ediyoruz.Okul genç beyinlere; insanlığa hürmeti, millet ve memleket sevgisini, şerefi, bağımsızlığı öğretir." diyen Atatürk'ün bu sözleri 1900'lerin başında sarfedilmişken 2020 'li yıllarda olupta ilk akla gelen kısıtlamanın eğitimde olmasının bize getireceği eksiklikleri iyice hesaplamayıp yaşadığımız çağın hakkını vermemiz gerekir. Durum her ne olursa olsun...
Bu haftaki yazımı sonlandırırken bir an önce bu sürecin bitmesini, aldığımız nefesin zorlanmadan da kıymetini bileceğimiz seviyeye gelişimizi ve insanların canlı birer varlık olduğu için duygusal öğrenme diye bir durumunda gerekli olduğuna dair farkındalığımızın artacağı ve herkesin kendince sesini çıkarıp bu duruma en tatlısından el atılabileceği umuduyla dolu bir hafta diliyorum. Sağlıcakla ve de sevgiyle kalın.
